Η ποίηση εργαλείο στην υπόθεσή μας

ΠΟΙΗΤΙΚΗ
Γράφω για κείνους που δεν ξέρουν να διαβάσουν
για τους εργάτες που γυρίζουν το βράδι με τα μάτια κόκκινα
απ’ τον άμμο
για σας, χωριάτες , που ήπιατε μαζί στα χάνια τις χειμωνιάτικες
νύχτες του αγώνα
ενώ μακριά ακουγότανε το τουφεκίδι των συντρόφων μας.
Γράφω για να με διαβάζουν αυτοί που μαζεύουν τα χαρτιά απ’
τους δρόμους
και σκορπίζουν τους σπόρους όλων των αύριανών μας τρα
γουδιών
γράφω για τους καρβουνιάρηδες ,για τους γυρολόγους και τις
πλύστρες.
Γράφω για σας
Αδέρφια μου στο θάνατο
συντρόφοι μου στην ελπίδα
που σας αγάπησα βαθειά κι απέραντα
Όπως ενώνεται κανείς με μια γυναίκα .
Κι όταν πεθάνω και δεν θάμαι ούτε λίγη σκόνη πιά μέσα στους
δρόμους σας
τα βιβλία μου , στέρεα κι απλά
Θα βρίσκουν πάντοτε μια θέση πάνω στα ξύλινα τραπέζια
ανάμεσα στο ψωμί
και τα εργαλεία του λαού .

Τάσος Λειβαδίτης